Door Joost Niemöller
Het vertrouwen in journalisten is zeer laag, ook in Nederland. Dat blijkt steeds weer uit onderzoek. De meeste journalisten lijken zich daar weinig tot niets van aan te trekken. Hun arrogantie is ongebroken. Ze doen zichzelf voor als waarheidszoekers, ook al hebben ze in hun hele leven nog nooit een serieuze poging gedaan die waarheid te onderzoeken. En dan op een manier waarop ze zichzelf wel eens impopulair zouden moeten maken. Want de meeste journalisten hangen zo aan hun netwerken, en hebben daarmee zoveel belangen dat ze daar nooit afstand van zullen nemen.
Achter al die arrogantie moet toch veel onzekerheid schuilen. Ze zijn tenslotte met een schijnvoorstelling bezig. Ze zijn acteurs, zonder dat toe te kunnen geven. Dat blijkt uit het gescheld dat journalist Arnold Karskens enkele dagen terug ten deel viel toen hij in het programma Pauw te gast was om over zijn nieuwe boek te vertellen: Journalist te koop. Karskens had nog geen woord gezegd of Frits Wester en Wouke van Scherrenburg, die het boekje nauwelijks gelezen bleken te hebben, begonnen al op hem in te hakken.
Natuurlijk zijn deze acteerjournalisten net zozeer Haagse politiek als de politici die ze voor de vorm bevragen. Iedereen ziet dat. Hun agressie ten aanzien van Karskens bevestigde het nog eens extra. Ik sprak toevallig een aantal tv kijkers die me dat naderhand ongevraagd lieten weten; deze poppen protesteerden te luid!
Maar ze zijn met die houding heel ver gekomen en daarom zullen ze ermee doorgaan. Houding is alles op de tv. Houding gaat boven inhoud. In dit geval de houding van kritisch doen en puntjes scoren op onbelangrijke details die opgeblazen worden tot schandalen, hypes, en zo de mediaconsumenten telkens weer afleiden van de zaken waar het werkelijk om gaat in de politiek; de inhoud, dat wil zeggen de toekomst van de Nederlandse samenleving. Van dag tot dag worden we zo via de media gek gemaakt met hun gedoe, dat gewoon afgesproken werk is tussen collega’s.
Voor zijn boek Journalist te koop interviewde Arnold Karskens 21 journalisten, waaronder mijzelf. Anders dan ik had gedacht, waren al die journalisten uitgesproken negatief over de wijze waarop de journalistiek werd uitgevoerd. Niemand heeft nog enig vertrouwen in zijn collega’s. Dat is natuurlijk wel zeer opmerkelijk. Het was jammer dat in die chaotische bende bij Pauw niet aan Wester en Van Scherrenburg in alle eerlijkheid die vraag werd voorgelegd: Heb jijzelf nog wel vertrouwen in de journalistiek? Alhoewel, ik vrees dat ze ook in dat geval keihard zouden liegen dat ze daar alle vertrouwen in hadden. Dat is deel van de houding. Keihard liegen en de grootste bek hebben.
Er is namelijk maar één verschil tussen deze ‘journalisten’ en die andere Haagse politici. Journalisten hoeven nooit herkozen te worden. Ze zitten er voor het leven.
Arold Karskens: Journalist te koop. Hoe corrupt zijn de media?
Kattukse Vrienden voor Israël 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.