Jezus is een Palestijn in kringen Van Agt

De bottom-line: de Arabische wereld kan nog steeds met niemand vrede sluiten, niet eens met zichzelf.

Leon de Winter

Zijn er uitspraken van Dries van Agt over de massaslachtingen die Arabieren elkaar aandoen? Ik kon ze niet vinden. Van Agt lijkt alleen geïnteresseerd te zijn in Arabieren wanneer hij ze kan gebruiken bij zijn afkeer van de Joodse staat Israël. Ook nu weer – bij het bezoek van Bibi Netanyahu aan Den Haag – wijst Dries driftig op Israëls misdaden. Hij zei tegen EenVandaag: ’Deze dagen zijn er weer nieuwe berichten gekomen over het bouwen van weer nieuwe huizen.’

Op dertig minuten afstand van de West-Bank worden complete miljoenensteden weggevaagd en maken Arabieren elkaar af op een schaal die in het hele Israëlisch-Arabische conflict ondenkbaar is, maar figuren als Van Agt wijzen op de Joodse misdaad van huizenbouw. Het intrigerende is: die Joodse huizen worden door Arabische aannemers en bouwvakkers opgetrokken; dat gebeurt overigens ook in Israël binnen de grenzen van ’67. Arabische bouwvakkers bouwen huizen voor Joden – Dries wordt er doldriest van.

Eergisteren zond de NPO een documentaire uit over Arabieren in Gaza. Daar heerst Hamas, Gaza is ’judenrein’ – dat zal Van Agt als muziek in de oren klinken. Hamas ziet in Joden duivelse vijanden die van de aardbodem moeten worden weggevaagd, en dus houdt de islamistische Hamas de Gazanen in een staat van continue hysterie. De tirannieke samenlevingen van Gaza en West-Bank kunnen enigszins functioneren dank zij het externe spookbeeld van de Jood. Haal die vijand weg en deze samenlevingen zullen op z’n Syrisch exploderen; het zijn ten diepste corrupte en tribale gebieden met elkaar bestrijdende familieclans.

De NPO-documentaire ging over een voetbalteam in Gaza, gewone, aardige jongens met dromen over een beter leven. Ze krijgen hulp van de VN, en zijn dus formeel vluchteling ook al zijn ze in Gaza geboren. De vernedering verslagen te zijn door Joden is een schande die generaties lang wraaklust oproept.

De documentaire begon met een uitspraak van een Gazaan dat de Joden hun land hadden gestolen. Dat is een leugen. Vóór 1948 kochten de Joden land op basis van de dwingende wetten van het Ottomaanse Rijk, het was onmogelijk om land te stelen. In 1948, nadat de VN het Britse mandaatgebied in een Joods en Arabisch deel had gesplitst, werd het prille Joodse landje door de legers van alle Arabische buurlanden aangevallen, en daaruit ontstonden de grenzen die tot 1967 golden.

Uit de gebieden die vanaf 1948 Israël heten, vluchtten 700.000 Arabieren, soms met geweld verdreven, vaak uit eigen beweging om de Arabische broeders ruimte te geven de Joden af te slachten. De secretaris van de Arabische Liga merkte daarover indertijd het volgende op: ’Deze oorlog zal een uitroeiingsoorlog zijn en een massaslachting waarover gesproken zal worden zoals over de Mongoolse massaslachtingen.’

Na de vlucht van 700.000 Arabieren – van wie de meesten in het voormalige mandaatgebied bleven, namelijk in Gaza, de West-Bank, Jordanië – ontstond er een vluchtelingenstroom naar Israël toe: de Joden die uit de Arabische landen waren verdreven. Dat was een groep die net zo groot was, 700.000 mensen. Die moesten ook alles achterlaten maar werden vervolgens niet voor eeuwig als vluchtelingen behandeld; ze droegen bij aan de miraculeuze bloei van Israël, een landje dat geen dag vrede heeft gekend.

Een onbedoeld bijeffect van die Gaza-documentaire is het beeld dat je van de straten en winkels krijgt: het ziet er gemiddeld Arabisch uit. Het had een stad in Jordanië of Egypte kunnen zijn. Niemand lijdt honger. Er is behoorlijke gezondheidszorg. Er rijden nieuwe auto’s rond. In de winkels volop voedsel en snoep en kleding. Rondhangende mannen gescheiden van gesluierde vrouwen. En iedereen haat Israël omdat de Joden hun vermeende rijkdom hebben gestolen; die rijkdom is een ijle illusie, het huidige Israëlische gebied was zonder het Joodse karakter net zo kaal geweest als Jordanië, het andere deel van het voormalige Britse mandaatgebied met een meerderheid van Palestijnse Arabieren.

Waarom Dries van Agt begaan is met de Palestijnse Arabieren en niet met de Syrische of Libische, die het onvergelijkbaar veel erger hebben, is al jaren geen raadsel meer voor me: wat de Palestijnse Arabieren voor hem identificeerbaar maakt, is hun verzet tegen de Joden. Er is pas hoop voor de Arabische (en islamitische) wereld wanneer Israël erkend wordt: de aanvaarding van een niet-islamitische staat in de nabijheid van Mekka en Medina zal het begin inluiden van reformatie en modernisering. De status quo in die werelden heeft tot massaal geweld en bittere armoede geleid, met rampzalige echo’s daarvan in het Westen, zoals de migratie- en integratieproblematiek laat zien. Israël ligt te midden van die werelden. Je zult er Van Agt nooit over horen.

In de kringen waarin Dries van Agt verkeert, is Jezus een Palestijn, zoals president Abbas verklaarde. Dat is natuurlijk kolder van de hoogste orde: ten tijde van Jezus’ Joodse leven hadden de Romeinen de Hebreeuwse gebieden nog niet de naam ’Palestina’ gegeven. Het is tekenend voor de haat, het bedrog en de manipulaties waarin onze voormalige premier, een conservatieve katholiek, de weg helaas is kwijtgeraakt. De bottom-line: de Arabische wereld kan nog steeds met niemand vrede sluiten, niet eens met zichzelf.

Bron: http://www.telegraaf.nl

 

D66: laat je niet door Leon de Winter intimideren

Onze jezuïtische anti-semiet Dries van Agt heeft weer iets te melden!

---

In De Winter’s wereld wordt Israël altijd benadeeld, dragen altijd anderen schuld

Auteur Leon de Winter is weer vol op het orgel gegaan. In de Telegraaf opende hij dinsdag de aanval op D66, naar aanleiding van een motie die het D66-congres zaterdag had aangenomen. Daarin werd het mensenrechtenbeleid van Israël bekritiseerd.

Het is alom bekend dat De Winter zich totaal met Israël identificeert. Maar deze keer haalde hij extra grof geschut van stal: de leden van D66 zette hij weg als antisemieten die het alleen op Israël gemunt hebben.

De aangenomen motie vatte hij als volgt samen: “Als Israël zich niet gedraagt volgens de normen van D66, dan moet dat associatieverdrag worden opgezegd”. Maar het gaat niet om de normen van D66 – de leden van D66 gaat het om het respect voor universele mensenrechten en het internationaal recht!

De aangenomen motie

Met “associatieverdrag” doelt De Winter op het handelsverdrag dat Europa met Israël heeft gesloten. Dat bevat een bepaling die de verdragspartijen gebiedt de mensenrechten te respecteren. Doet een partij dat niet, dan kan de andere het verdrag opschorten.

De Winter is razend dat het D66-congres niet ook moties heeft aangenomen, die de associatieverdragen ter discussie stellen met andere landen die mensenrechten schenden: Algerije, Egypte, Marokko, Jordanië, Turkije en Tunesië. “Wat zou Israël aan gruwelijkheden doen wat in al die andere landen niet gebeurt?”, foetert hij.

Veel landen schenden mensenrechten, waaronder de landen die De Winter noemt. Nederland en Europa dienen zich tegen alle schendingen te keren. Geheel eens. Maar met zijn aanmatigend oordeel dat de D66-leden zaterdag niet hadden mogen stemmen voor een motie die juist Israël de wacht aanzegt, slaat De Winter de plank volledig mis.

Waarom Israël?

Waarom Israël? Mijn antwoord is tweeledig: Israëls militaire bezetting is de langstlopende in de moderne geschiedenis. In 2017 duurt zij een halve eeuw – en er is geen einde in zicht. Die bezetting kenmerkt zich niet alleen door grootschalige mensenrechtenschendingen, maar ook en vooral door aanhoudende schendingen van het humanitair oorlogsrecht die hun weerga niet kennen. Israëls langdurige en agressieve kolonisatie en de kolossale en multidimensionale schade die Israël daarmee thans aan het Palestijnse volk toebrengt, is ongeëvenaard.

Deel twee van mijn antwoord: met geen enkel ander land werkt Europa zo intensief samen als met Israël. De samenwerking met alle andere landen die De Winter noemt, verbleekt bij onze samenwerking met Israël. We zijn dus innig met Israël verbonden en verstrikt.

Als de Israëlische regering dan volhardt in grove schendingen van het internationaal recht en in beleid dat de door ons gewenste twee-statenoplossing vernietigt, dan heeft de Nederlandse en Europese politiek een dringende opdracht: om maatregelen te nemen. Wat ligt dan meer voor de hand dan de uitzonderlijke privileges die wij Israël gunnen te heroverwegen?

Daar heeft het D66-congres in genuanceerde bewoordingen toe opgeroepen. Dat De Winter de D66-leden vervolgens als een stel antisemieten wegzet, zegt alles over hem en niets over D66.

Ga eens naar Hebron, beste Leon

Het zou Leon de Winter goed doen om zelf eens te observeren wat militaire bezetting in de praktijk betekent. Ik wil hem adviseren daarvoor naar Hebron te gaan, een Palestijnse stad met 215.000 inwoners die de Israëlische bezetter in tweeën heeft gedeeld om een paar honderd kolonisten alle ruimte te geven.

Hebron is een microkosmos van de bezetting. Daar schoot vier weken geleden een Israëlische soldaat een bewusteloze Palestijn gericht door het hoofd, die eerder een andere soldaat met een mes had verwond. De executie werd door een medewerker van de Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem gefilmd en was wereldnieuws.

Een Israëlische soldaat schiet de Palestijn die bewusteloos op de grond ligt door zijn hoofd

Ik raad De Winter aan zich in Hebron door de oud-soldaten van Breaking the Silence te laten rondleiden. Zij weten uit eigen ervaring hoe het is om een burgerbevolking met veel geweld te onderdrukken. Loop met hen over Shuhada Street, beste Leon, de straat die het Israëlische leger heeft “gesteriliseerd” om Palestijnen te weren. En lees dan nog eens de motie van D66.

De Winter wil afleiden, verhullen

Breaking the Silence ligt op dit moment zwaar onder vuur in Israël. Radicale kolonisten en rechtse politici hebben de krachten gebundeld om de organisatie kapot te maken, opdat zij de vuile bezettingswas niet langer buiten kan hangen. De moedige vaandeldragers van Breaking the Silence houden vooralsnog stand en pareren de lastercampagne.

Bekijk defrequently asked questions van Breaking the Silence

B’Tselem en Breaking the Silence maken ernstige schendingen van de mensenrechten en het oorlogsrecht zichtbaar die de Israëlische bezetting veroorzaakt. Leon de Winter’s tirades tegen andersdenkenden beogen het tegenovergestelde: hij wil van die schendingen afleiden, deze verhullen.

In De Winter’s wereld wordt Israël altijd benadeeld, dragen altijd anderen schuld. 49 jaar bezetting is Israël als het ware overkomen. Dat Israël tientallen miljarden heeft geïnvesteerd om de bezetting permanent te maken, met meer dan tweehonderd nederzettingen, deert hem niet. Daar zwijgt hij over.

In 2014 heeft Rusland delen van Oekraïne bezet en geannexeerd. Kort daarna werd het getroffen door zware Europese sancties. Na 49 jaar bezetting heeft Israël niet één serieuze strafmaatregel te verduren gehad. Er zijn zoveel meer voorbeelden waaruit blijkt dat Israël op tal van manieren juist positief gediscrimineerd wordt. Maar in De Winter’s wereld is Israël altijd het slachtoffer – het enige slachtoffer. En wie het waagt om Israël op zijn gedrag aan te spreken, die is een antisemiet.

Laten we ons niet voor de gek houden. Het gaat De Winter niet om de mensenrechten in Algerije, Egypte, Marokko, Jordanië, Turkije en Tunesië. Waar het hem om te doen is, is dat Israël ongestraft mensenrechten kan blijven schenden – zonder dat de achterban van een belangrijke middenpartij consequenties eist. D66 wil dat wij voorwaarden beginnen te stellen aan Israël. Leon de Winter wil dat wij Israël onvoorwaardelijk blijven steunen.

Dit artikel verscheen eerder op de website van The Rights Forum