Door Joost Niemöller
De eerste Nederlandse burgers die kwaad werden over de massa immigratie, deden dat omdat ze geen kant uit konden. Het waren de Nederlandse arbeiders in de achterstandswijken van de grote steden als Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag. Ze zagen in de jaren zeventig van de vorige eeuw de gastarbeiders komen, met hun vrouwen en kinderen. De buurten, arm, maar net, en met een grote onderlinge samenhang, verloederden. De ‘nieuwkomers’ sloten zich af van de autochtonen. Vervreemding sloeg toe. Daar werd voor het eerst massaal Janmaat gestemd. De overheid wilde die blanke arbeiders weg en stopte ze in nieuwe forenzengemeenten als Almere, Purmerend. Eerst nog redelijk veilig. Nu allang niet meer. Het werden heimweegemeenten. Er hing een diep verlangen naar het gemeenschapsleven in de grote steden van hun jeugd. Maar zoals het er nu is in die steden, komen ze er liever niet meer. Hen werd nooit iets gevraagd. Ze woonden in de sociale woningbouw. Die werd steeds meer het domein van de allochtonen.
Nu vindt er opnieuw op grote schaal een vlucht uit de grote steden plaats. Dit is een andere groep. Iets meer gefortuneerd. Middenklasse. Het gaat vaak om jonge stellen met kinderen. Ze hebben een koophuis. Nu de huizenmarkt aantrekt, kiezen ze er massaal voor om de grote steden te ontvluchten. Zo viel vandaag te lezen in een stuk in Het Parool.
De beweging was overigens al wat jaren langer zichtbaar, staat er:
Dat veel Amsterdamse woningzoekenden de stad uittrekken, blijkt uit onderzoek van makelaarskoepel NVM. ‘We zien dit fenomeen in 2014 ineens sterk opkomen,’ zegt Sven Heinen, voorzitter van de Makelaarsvereniging Amsterdam (MVA). ‘Vanaf die tijd houden we die toestroom van verhuizingen vanuit Amsterdam naar de periferie in de gaten. Als er gezinsuitbreiding komt, willen stellen op een klein appartement vaak meteen verhuizen. Opvallend is dat Amsterdammers dan vaker naar steden als Zaandam verhuizen. Dat was voordien vrijwel niet het geval.’
‘Besluiten Amsterdammers buiten de Ring te kijken, dan blijken IJburg, Nieuw-West en Zuidoost vaak geen optie, en willen kopers liever naar een plaats als Haarlem.’
Waarom niet naar IJburg, Nieuw-West of Zuidoost? Dat vermeldt het verhaal in Het Parool niet. Dat kan je overigens zelf bedenken. In Nieuw-West en Zuidoost is de meerderheid allochtoon. IJburg was ooit opgezet als een wijk voor de middenklasse en hoger. Maar door het beleid van een links gemeentebestuur kwamen er ook ineens buurten met sociale woningbouw. Men is daar nu bang voor een nieuwe Bijlmer. Incidenten als deze lijken die kant op te wijzen. Incidenten waarover je in een krant als Het Parool overigens zelden iets zult lezen.
Volgens het Parool zou de vlucht van de middenklasse komen door de ‘voorzieningen.’
Amstelveen is bij veel Amsterdammers favoriet. Makelaar Rob Koelemij (Rijserborgh): ‘De plaats is vanaf de werkplek van pa en ma heel goed te bereiken en er zijn alle soorten voorzieningen, zoals scholen en voetbalverenigingen en we hebben zelfs een golfbaan. Een dorp als Abcoude is erg leuk, maar dan moeten de kinderen vaker met de auto ergens naartoe gebracht en gehaald worden.’
Heb je die ‘voorzieningen’ dan niet ook in Nieuw-West, IJburg en Zuidoost? Natuurlijk wel. De overheid strooit daar met voorzieningen alsof het niks kost. Maar ja. De scholen zijn daar dus zwart. Net als de voetbalclubs. En zodra jonge mensen uit de middenklasse kinderen krijgen, willen ze die kinderen liever niet op zwarte scholen. Of die jonge mensen uit de middenklasse nu wel of niet een ‘kleurtje’ hebben, dat maakt helemaal niets uit trouwens. Iedereen ziet de problemen. Niet uit de media, wel uit eigen ervaringen. Als het om hun eigen kinderen gaat, stemmen mensen met hun voeten.
Het gevolg is een steeds wanhopigere vlucht naar de blanke enclaves. Kijk maar eens zelf rond in Weesp, of in Abcoude. Of in de duurdere delen van Haarlem, Amstelveen of Het Gooi. Het is voor mij als Amsterdammer (komend uit Haarlem) altijd weer een verrassing om te zien hoe blank het daar nog is. En welvarend. En rustig. Praat je eens wat door met die beschaafde middenklasse stellen, dan wordt dat altijd op een keurige, beetje ironische wijze toegegeven: Hun kinderen op zwarte scholen en zwarte voetbalverenigingen, nee liever niet. Maar daar komen dan al snel de politiek correcte meningen tussendoor: De voorzieningen. O ja, natuurlijk, de voorzieningen. Gevraagd in de media, zullen diezelfde mensen het altijd alleen over ‘de voorzieningen’ hebben. Ze kijken wel goed uit. Ze hebben ook een baan. Straks staan ze nog te boek als ‘Wilders-adepten.’ De angst zit er diep in.
Zo volstrekt zich in de grote steden een stille demografische revolutie in de laatste tientallen jaren. Een stille, blanke vlucht. En daarbij een middenklasse-vlucht door de geïntegreerde, rijkere allochtonen die heel goed weten waar ze voor wegvluchten.
Maar vluchten kan niet meer.
Overal in het land worden nu de AZC’s opgedrongen aan de gemeenten waar het allochtonenprobleem nog relatief klein was.
De toename van de AZC’s in het hele land is niet alleen enorm, de bezettingsgraad ervan neemt ook snel toe, bleek dezer dagen uit dit overzicht van AZC alert. Ook dat is nieuws wat de landelijke media niet haalt.
De mensen in die vele AZC gemeenten hebben niets te zeggen. Het wordt geraffineerd bij ze naar binnen gepropt. De overheid zet bijvoorbeeld ‘vliegende brigades’ in om de gemeenten bij te staan hun wil op te leggen.
Diezelfde overheid trekt de illegale immigranten voor bij het regelen van uitkeringen. En dan vreemd opkijken als de mensen boos worden.
Als vluchten niet meer kan, dan rest slechts woede. Fight or flight. Er zijn maar twee opties in de dierenwereld. De wet is al zo oud als er levende wezens op de aarde zijn. Mensen zijn ook dieren. Op een gegeven moment zijn ze uitonderhandeld. Kijk niet gek op als er links en rechts wat meer gaat gebeuren dan eieren gooien.
Bron: http://www.joostniemoller.nl
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.